Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

φωτογραφία - τέχνη - και μπλα μπλα μπλα




Notre vie est un voyage
Dans l' hiver et dans la nuit
Nous cherchons notre passage।


Σχετικά με το πέρασμα του τίποτα, μέσα από μια αρκετά μικρή χρονική μονάδα

Τέχνη

Στο μονοπάτι της μεταστροφής των πολλών μικρών χιλιάδων καταστάσεων υπήρχε μία μικρή πινακίδα που έγραφε: “η τέχνη γεννιέται, αναπτύσσεται και εξαφανίζεται, γιατί ανικανοποίητοι άνθρωποι ξεπερνούν τον κόσμο των επίσημων εκφράσεων και τα μουσεία της μιζέριας του”.


Χρόνος

Η διαχρονικότητα πεθαίνει ακριβώς τη στιγμή που το δημιούργημα εντάσσεται σε αυτό που λανθασμένα αναφέρουμε ως λογικά ορθή τέχνη.



Φωτογραφία

το μεταμοντέρνο κάδρο (αν τυχόν υπάρχει) παρουσιάζει αυτό που όσα επίπεδα ανάγνωσης κι αν φαινομενικά υπάρχουν δεν υπάρχει. Οι πασπαλισμένες με photoshop γκομενίτσες και οι τρισευτυχισμένοι φαλλοί δεν είναι αυτοί καθ αυτοί το πρόβλημα.

Το μάτσο υπερκλείστρο που ανοιγοκλείνει δίχως νόημα και η μη ανάγκη προβληματισμού.

Ο άρτιος τεχνικά φωτογράφος που δακρύζει βλέποντας την αιώνια λιακάδα και ψάχνει τον εαυτό του στο σε είδα της αθενς βοις.


Ο φακός στο υπάρχον φαντασιακό είτε συνώνυμο μιας μπατσικής έννοιας της ασφάλειας είτε της κλειδαρότρυπας του τηλεριάλιτι.


Ο Bresson σήμερα θα έτρωγε ξύλο από αγανακτισμένες κυράτζες οπλισμένες με μπόλικο πρετεντέρη και αυτιά.



Lomography – aka όταν το μάρκετινγκ γαμάει και δέρνει

the 10 golden rules of lomography:


lifo
Ψευτοαλτερνατιβιντυτυποιμεγιαλλιαρέιμπανκαιρετρογλυκέςκοπελίτσεςμεχαιμαλια.
50 ευρώ.

εντάξει το φιλμ είναι πολύ ανώτερο κ γενικά αυτή η νέα έννοια που δίνουμε στο κάδρο μας είναι πολύ σημαντική, ιδίως σήμερα που η τέχνη υποσκάπτεται από την αντικειμενικότητα της παρεμβατικής μη σκέψης.

στην Ελλάδα η κοινότητα της λομο.

ilford? κοίτα εγώ με λόμο ασχολούμαι πιο πολύ.

τράβα όσες περισσότερες φωτογραφίες μπορείς, μόνο 4,5 ευρώ έχει το φιλμ.

ξέχνα τα παραπάνω στη λομο φάση δεν υπάρχουν rules!!!



Τέλος

η κακόβουλη κριτική μας τη στιγμή που μάλιστα που και εμείς χρησιμοποιούμε λομο μηχανές. το αυτονόητο και ταυτόχρονα πιο δυσνόητο. Η φαντασίωση και η ανάγκη ύπαρξης μιας αλήθειας σχετικά με σχεδόν το οτιδήποτε. Η μπουρδολογία που θυμίζει τη πίστη στον θεό. Η ντοστογιεφσκική φράση αφού δεν υπάρχει θεός όλα επιτρέπονται, μεταστρέφεται για τις ανάγκες μας στο: αφού δεν υπάρχει (φωτογραφική) τέχνη, όλα επιτρέπονται.