/dev/null

μία συζήτηση που δεν έγινε μέσα από βλέμματα που
έγιναν, είναι ένα βλέμμα που δεν έγινε μέσα από συζητήσεις που έγιναν

χειμώνας. κρύο. βράδυ. κούραση. μόλις μπήκαμε κάτω από τα σκεπάσματα.
Σε κοιτάω. Με κοιτάς. Τα μάτια σου σιγά σιγά κλείνουν. Αγχώνεσαι. Με ρωτάς τι θα κάνεις μετά την σχολή.

[θ' ανοίξουμε ένα μικρό διανυκτερεύον βιβλιοπωλείο για τρελούς ερωτευμένους, θα φοράω μαύρο μακρύ παλτό και σκούφο, θα κάθομαι μπροστά στη φουφού ενός καστανά, θα φοράς κόκκινο μακρύ φουστάνι και γάντια από τούλι, θα κάθεσαι σε μια μπερζέρα, θα είσαι όμορφη, τα βιβλία που αγαπάμε θα τα έχουμε σε μπαούλα χρυσοποίκιλτα, σε μεγάλα ξύλινα τραπέζια, σε κασέλες με βελούδο, σε ασημένιους δίσκους, κάθε τόσο θα σου δίνω να πίνεις ζεστή σοκολάτα και μπράντι, τα βιβλία που δεν αγαπάμε θα τα έχουμε σε σκουπιδοτενεκέδες από κασσίτερο, θα καπνίζουμε ναργιλέ μανιωδώς, τα μάτια μας θα είναι κοκκινόμαυρα, θα πίνω Cabernet Sauvignon,οι πελάτες θα περνάνε από έλεγχο, θα κοιταζόμαστε στα μάτια χωρίς να λέμε λέξη και θα τους εγκρίνουμε ή θα τους απορρίπτουμε στη στιγμή, θα είσαι πολύ όμορφη, θα σου διαβάζω την αυγή πριν κοιμηθείς και θα σου χαϊδεύω τα μαλλιά, θα κλαίμε μαζί, from here to eternity.]

είναι τα λίγα δευτερόλεπτα πριν αποκοιμηθούμε, η στιγμή που κοιταζόμαστε λίγο πριν πιαστώ και σου γυρίσω πλάτη, και συ μου χαμογελάς.

[το παιδί έχει τόσα αποθέματα ονείρου, που μπορεί να μην κοιμάται ποτέ]